Wijn uit Duitsland
Een stukje geschiedenis
De Romeinen zijn tijdens hun aanwezigheid in Duitsland waarschijnlijk verantwoordelijk voor de geschiedenis van de wijnbouw. Lokale consumptie houdt de productie niet bij en wijnhandel wordt noodzaak. Later (16e eeuw) maakt wijnbouw in de vlaktes plaats voor graan, om te voldoen aan de stijgende vraag naar bier en brood. Wijngaarden verhuizen naar hellingen. Men concentreert zich op het oogsten van sap met een omschreven suikergehalte. Dan wordt opeens snelle distributie mogelijk dankzij de spoorwegen. Om krachten de bundelen worden coöperaties opgericht. De phylloxera-plaag (1881) en de wereldoorlogen doen de wijnbouw geen goed. Om de export op gang te krijgen worden merkwijnen ontwikkeld zoals Liebfraumilch. Tussen 1950 en 1990 ondergaat de Duitse wijnbouw een dramatische transformatie. Zowel het oppervlakte aan wijngaarden als de gemiddelde opbrengst per hectare verdubbelen ruimschoots.
Duitsland
Druiventak in Manzanares, Duitsland
Huidige trends
Inmiddels is de belangstelling verschoven van grote volumes betaalbare halfzoete witte doordrinkwijnen naar voor een groot deel verfijnde droge witte ‘eetwijnen’, maar ook fraaie culinaire rode wijnen. Dit loopt parallel met verfijning in de gastronomie in Duitsland. Er is veel belangstelling voor fijne wijnen en spijzen.
Klimaat
In het kader van klimaatverandering is het belangrijk te melden dat Duitsland officieel een koele productiezone heeft, met uitzondering van het warmere district Baden. Het meest koele district ligt aan de oevers van de Moezel en de zijrivieren Saar en Ruwer.
Druivenrassen
De belangrijkste druivenrassen zijn wat ons betreft: Riesling, Silvaner, Spätburgunder (Pinot Noir), en Dornfelder.